Vanmorgen heb ik mijn kinderen voor school op zoektocht gestuurd! Op zoek naar… mijn verloren bitterbal. Het verhaal!
Gisteren had ik laat gewerkt en enorm uitgekeken naar de 2de aflevering van de week van ‘Blind getrouwd Australië’. Helaas kwam ik erachter dat mannen, die tegen een bal sjotten, roet in mijn eten hadden gegooid. Letterlijk dan, want aangezien de tijd van de maand eraan komt, had ik al de hele avond honger en goesting. Dus besloot ik, na (en waarschijnlijk door) mijn teleurstelling, nog wat bitterballen in de oven te gooien.
Ventje kroop zijn bed in (waarschijnlijk om de samenvatting te bekijken van die sjottende mannen) en ik besloot om samen met mijn bitterballen én Mr. Darcy op de zetel te kruipen. En was het nu uit enthousiasme voor de bitterballen of gewoon onhandigheid, er floepte ineens een bitterbal van mijn bord en lap onder de tv kast.
Waarom ben ik niet opgestaan?
Wel, de avond ervoor lag mijn ventje vroeg in bed en kwam onder diezelfde kast, achtpotige en langharige Jos tevoorschijn. Na een kort parcours, onder die kast/terug tevoorschijn, heb ik Jos met mijn Tommy Hilfiger slipper kunnen elimineren. Met veel gilletjes en gekke sprongen van mijn kant, maar goed, Jos was niet meer. Helaas brengt Jos altijd zijn broer Jaak mee. En Jaak heeft zich tot op heden nog niet laten zien. Waarschijnlijk zit die, na de dood van zijn broer, nog getraumatiseerd onder mijn tv kast (die ik trouwens al 2 dagen als een havik in het oog hou).
Dus toen de bitterbal gisteren onder de kast vloog, dacht ik… de bitterbal queeste is voor morgen.
Met een geheugen als een zeef heb ik mezelf voor het slapengaan wel nog een mailtje gestuurd met als onderwerp ‘Bitterbal zoeken’. Kwestie van over een week, naast Jaak, ook geen triljoen maden te gast te hebben.
Dus toen de kids vanmorgen wakker werden, heb ik met veel poeha ‘Het grote zoek-de-bitterbal spel’ uitgevonden! En joehoe, ze hebben gewonnen!
Jaak is nog steeds vermist…
